Anna Fiema

żeby nagle zobaczyć

Więc tak długo trzeba było rozsądku się uczyć
na pytania logiczne odpowiadać
nie mówić bez sensu i od rzeczy
żeby nagle zobaczyć
że nadzieja może być obok rozpaczy
niewiara obok wiary
skakanka dziecięca na podłodze obok trumny
dostojnik obok prosiaka
prawda z palcem na ustach
podopieczny pod kołami karetki pogotowia
modlitwa obok smutnego kotleta na talerzu
i ten krzyk nie umieraj nie odchodź jeszcze okaże ci serce
z którym uciekałem - obok ciszy

Jan
Twardowski

Gabinet

Psychoterapeuta w procesie certyfikacji (w orientacji psychodynamicznej i systemowej terapii rodzin), Europejski Certyfikat Asystenta Psychodramy wg Moreno, Oligofrenopedagog (z zakresu psychologii rewalidacyjnej), Certyfikowany Trener Treningu Umiejętności Społecznych, Certyfikowany Trener Kontroli Złości, doktorat z dziedziny nauk o Ziemi, członek Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.

W podejściu psychodynamicznym terapia toczy się w oparciu o relację terapeutyczną czyli więź, jaka rozwija się pomiędzy osobą a terapeutą w trakcie trwania leczenia. W podejściu psychodynamicznym należy spodziewać się omawiania przeszłych doświadczeń, koncentrowania się na wyrażaniu emocji z nimi związanych oraz na poszukiwaniu powtarzających się w naszym życiu motywów i wzorców zachowań.

Główne założenia psychoterapii psychodynamicznej:

  • Wiele z problemów wynika z nierozpoznanych konfliktów ⇆ konflikty te często ukryte są w nieświadomości.
  • Doświadczenia z dzieciństwa bezpośrednio wpływają na zachowania w życiu obecnym ⇆ analiza i zrozumienie ich powoduje wzrost świadomości i zmianę.
  • Automatyczne i nieświadome stosowanie mechanizmów obronnych, aby chronić się przed doświadczaniem uczuć ⇆ obrony w dzieciństwie dawały poczucie bezpieczeństwa oraz pomagały uniknąć dalszych konfliktów. Wyuczona defensywa może okazać się nieadekwatna i powodować cierpienie w życiu dorosłym
  • Wzorce zachowań oraz sposób wchodzenia i budowania relacji ujawniają się podczas psychoterapii ⇆ dzięki temu możliwe jest poznanie schematów zachowania i w dalszej konsekwencji zmiana ich na bardziej funkcjonalne

W podejściu systemowym terapia ukierunkowana jest na widzeniu człowieka w perspektywie systemu, jaki współtworzy on w rodzinie, pracy, środowisku społecznym. Umożliwia przeanalizowanie, w jaki sposób funkcjonuje, jak radzi sobie z sytuacjami życiowymi.

W terapii wykorzystywane są metody stosowane w monodramie. Monodrama jest metodą pracy psychodramatycznej w ramach terapii indywidualnej. Pozwala w warunkach bezpiecznych gabinetu psychoterapii pracować z problemami umieszczając je "na scenie". Uwidocznienie problemu pozwala oddziaływać na podświadomość. Stosuje się przy tym rozmaite rekwizyty i meble, które mogą symbolicznie zastępować uczucia, osoby i zjawiska, a z którymi wchodzimy w interakcję. Monodrama polega na dialogu i aktywnym działaniu, pozwalającym szybciej dotrzeć do jądra problemu i wykonać pierwszy krok w kierunku jego przezwyciężenia.

Technika ta może być stosowana zarówno jako forma pracy z objawem, do celów diagnostycznych, oraz w przypadku trudności interpersonalnych czy decyzyjnych.